Jan Nefkens debuut Sparta 1 op 10 juni 1957 uit bij Excelsior’20.
Wanneer je iets moet schrijven met betrekking tot SGS dan zijn er natuurlijk bij een heleboel mensen een heleboel mogelijkheden. Ik wil het hier hebben over iets uit het verre verleden ! Als jongetje die net de lagere school had voltooid kreeg ik van mijn vader een lidmaatschap voor de voetbalclub Sparta in Rotterdam. Het veld was niet ver van mijn huis maar ik moest wel met het pontje over de Schie varen. Ik begon bij de kleinste spelertjes in C en vervolgens ging je dan naar de groep B en A naarmate je ouder werd. Wij trainden op een middag en speelden op Zaterdag. In die tijd kreeg iedere speler een uitnodiging om te spelen via de post. Ik kan me nog herinneren dat het altijd een spannend moment was de kaart te lezen en zien waar je naar toe moest. Later, een paar jaar verder, trainden we met de spelers van het eerste elftal en we kenden dus al die spelers vrij goed. Maar als het voetbalseizoen was afgelopen gingen de meeste eerste elftalspelers trainen voor cricket. Wij stonden dan te kijken en mochten een balletje gooien of vangen. Cricket was in de zomer een groot gebeuren op Spangen, het deel van Rotterdam waar het Sparta kasteel was. Het veld achter de eretribune wat na het voetbalseizoen zwart en zonder gras was omdat daar veel werd getraind werd dan door de twee terrein knechten omgetoverd tot een mooi, klein ovaal veld met witte opstaande randen die de boundary vormden.
De belangrijkste dag van het cricketseizoen was de dag dat SGS zijn jaarlijkse bezoek bracht. De meeste spelers van het eerste elftal speelden op die dag als ze vrij konden krijgen van hun werk. SGS kwam in die tijd altijd met een sterk team. Ik was denk ik zestien jaar toen ik dit voor de eerste keer meemaakte. Voordien had ik nog nooit van SGS gehoord. Maar op die dag kwam Sparta een speler te kort en ik was heel verbaasd dat de Sparta – aanvoerder, Dr. Vuylsteke, die eens per jaar optrad als aanvoerder en gastheer, mij vroeg of ik zou willen spelen. Zelfs als je in die tijd 16 was had ja toch een groot respect voor die bekende spelers. Deze wedstrijd werd ook nog eens bekend doordat Lou Borrani die bij ons speelde tegenover Jan Offerman kwam te staan met wie hij vroeger bij Hermes DVS had geopend. Het was een prachtige dag met het geweldige batten van Jan Offerman die maar liefst 175 n.o. scoorde. Die dag ben ik nooit vergeten en wanneer ik later in de gelegenheid ben geweest om voor SGS te spelen heb ik dat altijd met veel plezier gedaan.
In 1982 ben ik uit Holland vertrokken. Naar Thailand. Ik werkte voor een Amerikaans bedrijf. Thailand had voor mij altijd een vreemde aantrekkingskracht. Wat een verandering met ons landje. Wat een andere mensen. Verschrikkelijk hard werken maar met plezier.
Andere wetten stopten ons werk en ik begon te verhuizen. Australië, Indonesië, China en tenslotte 6 jaar India. Mijn tweede vrouw heb ik hier gevonden en ben inmiddels met haar al 34 haar getrouwd. Na India ben ik in Thailand terug gekomen en heb een huis gekocht in Praputthabat in het Centrum van Thailand. Met mijn twee dochters hebben we dank zij mijn werkgever de gelegenheid gehad om India en Egypte en Kenya te bezoeken terwijl ik met mijn vrouw een paar maal in Australië en Nieuw Zeeland ben geweest.
Ik ben al lang te oud om te werken. Ik heb vier jaar geleden een en beroerte gehad die me haast het leven heeft gekost. Tegenwoordig voel ik me weer goed en ben sterk genoeg om iedere dag in de tuin te werken. Het is jammer dat we niet meer zo veel reizen willen. Maar Thailand is een groot land en er zijn veel schitterende plaatsen en het klimaat is er natuurlijk altijd fijn al is dat voor Hollanders vaak te warm. Wij hopen dat we nog bezoek zullen krijgen om hen iets van dit land te laten zien.
Jan Nefkens